In het midden van ons dorp staat een kerk met een toren.
Iedereen die Mantgum nadert en die toren ziet, weet: nu kom ik thuis.
In dit gebouw komen mensen samen.
Heel lang heette de gemeente die in deze kerk samenkomt: Hervormde gemeente Mantgum en Skillaerd. Dat laatste herinnert ons eraan dat er een kerkgebouw is geweest in Skillaerd en ook aan het kerkhof dat daar nog steeds is. Daar liggen mensen begraven die ons zijn voorgegaan en zij horen er helemaal bij. Voor ons zijn zij mensen van voorbij en toch ook niet. Zij leven samen met ons in het licht van God.
De nieuwe kerkenraad dacht na over een nieuwe naam omdat wij allang niet meer een Hervormde gemeente zijn. Sinds 2004 zijn wij officieel een Protestantse gemeente. Maar ook die naam dekt de lading niet. De kerk in Mantgum is de enige kerk in ons dorp. Er is geen katholieke kerk, geen doopsgezinde Kerk en wat er nog meer te koop is. Zouden wij ons dan Protestantse Oecumenische Kerk noemen, voor alle gezindten? Dat vonden wij ook te weinig, want wij zijn kerk in en voor ons dorp Mantgum en omgeving. Zo kwamen wij tot de nieuwe naam: Doarpstsjerke Mantgum & Skillaerd.
Wat blijft, is de naam van het kerkgebouw: de Mariakerk, en ook dat je weet dat je thuiskomt als je haar toren ziet.
Lief en leed
In elke christelijke gemeente is het vanzelfsprekend dat zij als gist opgaat in het brood. Gist mis je pas als het wordt weggelaten. Zo bescheiden en zo krachtig werkt het evangelie dat die gemeente ontvangt en doorgeeft. Als u weet van lief of leed in ons dorp, wilt u dat dan doorgeven aan een van de ouderlingen?
Hier zijn hun namen en telefoonnummers:
Gudula van Beem 06 51 26 10 94
Boukje Jilderda 06 45 82 75 96
Als u iemand van ons toevallig tegenkomt onderweg, dan is dat ook een goede gelegenheid om lief en leed te delen.