Op de eerste themavond in de Mariatsjerke vertelde Willie Zeldenrust-ten Harkel over haar eigen ervaringen met verlies. In haar geval ging het om het dood geboren kindje van haar en haar man. Met opzet sprak zij ook van verlieservaringen in het algemeen omdat naast alle verschillen er in ervaringen van rouwen ook overeenkomsten zijn: het ongemak als je woorden wilt geven aan jouw verdriet, maar ook als je wilt mee leven, de stiltes die vallen, de dooddoeners, maar ook de troost die er is als je je verhaal voor de zoveelste keer mag vertellen en als er dan ook geluisterd wordt.

Els Schaap wisselde verhalen van Willie af met haar prachtige zangstem die gemaakt leek voor deze ruimte. Het was een mooie avond waarin openhartig en gesluierd werd verteld en geluisterd.

 

 

In het volgende seizoen meer ontmoetingen.